Yazı, Nikolai Petrov’un 1 Mart 2011’de the Moscow Times için yazdığı bir makaleden Türkçe’ye çevrilmiştir. Yayınlanma tarihi eski olsa da yazıda dile getirilen sorunların güncelliğini yitirmediğini düşünüyoruz.Makalenin İngilizce orjinali : http://www.themoscowtimes.com/opinion/article/a-recipe-for-success-in-the-north-caucasus/431807.html

Gazetelerin manşetleri Kuzey Kafkasya’dan gelen rahatsızlık verici haberlerle dolu: Kabardey-Balkar’da turistlerin öldürülmesi ve peş peşe gelen terörist saldırılar, Vladikavkaz’da Cumhurbaşkanı Dmitri Medvedev liderliğinde toplanan Ulusal Anti-Terörizm Komitesi ve Karaçay-Çerkes Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Boris Ebzeyev’in görevinden alınarak yerine önceki cumhurbaşkanının yakınlarından birisinin getirilmesi…

Bu olaylar Kremlin’in Kuzey Kafkasya politikasının ne kadar başarısız olduğunu gözler önüne seriyor. Moskova Kafkasya’nın genelinde iki politika güdüyor: bağlılıklarını sağlamak amacıyla bölgedeki rejimleri temelinde klancılık yatan arkaik hanlıklara dönüştürmek ve terörle mücadele başlığı altında potansiyel vahhabilere karşı askeri baskı uygulamak.

Ebzeyev’in görevinden alınması, Kremlin’in geçen sene Magomedselam Magomedov’u Dağıstan Cumhurbaşkanı olarak atamasıyla aynı amaca hizmet ediyor. Moskova kısa vadede sonuç almak istiyor ve bunu gerçekleştirmek için etnik klanlar tarafından desteklenen güçlü liderleri cumhuriyetlerin başına getiriyor. Uyguladığı bu yöntem, gün geçtikçe Moskova’nın Kuzey Kafkasya’daki politik kontrolünü bölgedeki klanların gücüne dayandırıyor.

Peki, Rusya Kuzey Kafkasya’da nasıl efektif bir politika uygulayabilir?

Moskova, bölgede klancılık üzerine kurulu bu arkaik devlet modelini desteklemekten ve bölge insanlarının siloviki ve yargı teşkilatlarında rol almalarını engellemekten vazgeçmelidir. Politikada dengeli bir modernleşme planı izleyerek bölge halkı ve yargı arasındaki çıkabilecek çatışmaları önlemelidir.

Bölgede potansiyel vahhabi unsurlarla savaşmak anlamsız çünkü bölgedeki radikal dincilik sorunu çok daha genel bir sorunun bir parçası. Mücadele, derin sosyal eşitsizlikler yaratan yozlaşmış klan yapılarına karşı olmalı. Bu sağlanmadığı sürece, Kuzey Kafkasya’ya yapılacak finansal yatırımlar bölgenin sosyo-ekonomik problemlerinin çözümüne katkıda bulunmayacağı gibi Kuzey Kafkasya’dan dışarıya verilen beyin göçünü de durdurmayacaktır.

Bölge halkı ve devlet arasında diyalog kurulmalı, çeşitli formatlar ve kanallar oluşturularak iletişime olanak sağlanmalıdır. Medvedev’in Kuzey Kafkasya temsilcisi Alexander Hloponin bunları gerçekleştirerek biraz başarı sağlayabilmişti.

Son olarak, Soçi 2014 Kış Olimpiyatları bölgeyi istikrarsızlaştıracak güçleri kışkırtmasının yanı sıra Moskova’nın uzun vadede strateji geliştirmesine de engel olacak başka bir faktör. Kremlin’in olimpiyatları Soçi’de düzenleme kararı çok büyük bir hataydı. Bu gerçeği ne kadar kısa zamanda anlarsa, insan hayatıyla ödeyeceği bedel o kadar az olacak-gerek Kafkasya gerek Moskova’da.